امروزه خازن ها نقش ویژه ای در صنعت برق به ویژه در کارخانجات ایفا می کنند که مهمترین آن اصلاح ضریب قدرت می باشد. در یک خط تولید کارخانه تعداد زیادی موتور القایی وجود دارد که با توجه به ویژگی های موتور القایی سبب افزایش توان راکتیو مصرفی کارخانه می شوند. توان راکتیو در واقع توانی است که مصرف می شود اما کار مفیدی را انجام نمی دهد و با توجه به اینکه امروزه از کنتورهای هوشمند که توانایی اندازه گیری هر دو توان راکتیو و اکتیو را دارد، برای مصارف صنعتی و حتی خانگی استفاده می شود، مصرف کننده ملزم به پرداخت بهای مصرفی هر دو توان اکتیو و راکتیو می باشد. اصلی ترین راه در کاهش توان راکتیو کارخانه ها و در بعضی از مواقع مصارف خانگی، استفاده از خازن به عنوان اصلاح کننده ضریب قدرت می باشد. با توجه به ویژگی های خازن، بکار بردن آن در مدارات به مقدار خیلی زیادی باعث اصلاح ضریب توان و در نتیجه کاهش توان راکتیو مصرفی می شود. محاسبه مقدار خازن نیازمند محاسبات فنی و دقیق دارد که توسط فرد متخصص صورت می گیرد. در ادامه ابتدا به صورت کلی به ساختار خازن و ویژگی های آن اشاره شده و سپس دسته بندی مربوط به آن براساس سطح ولتاژ و توان خروجی ارائه شده است.

ساختار کلی خازن اصلاح ضریب قدرت
خازن های اولیه دارای دی الکتریکی از جنس كاغذ كرافت و مایع نفوذی آسكارل بودند و تا ظرفیت حدود 100 KVAR تولید می شدند که به خازن های کاغذی معروف بودند. با پیشرفت تکنولوژی و توليد فيلم‌هاي پلاستيكي عايق از جنس پلي‌پروپيلن، امکان تولید خازن با ظرفیت های بزرگتر از طریق ترکیب كاغذ كرافت و پلاستيك فوق میسر گردید. لازم به ذکر است که خازن‌هاي تمام‌ فيلم، اتلاف كمتري دارند و به ندرت شاهد تركيدگي این نوع از خازن ها هستیم و همچنین دارای دمای کارکرد پایینی می باشند. در جدول زیر میتوان تأثیر نوع دی الکتریک را بر توان خروجی خازن مشاهده کرد: