سیستم های اعلام حریق
تعداد بازدید ها ( 1092 عدد)
خسارات جانی و مالی ناشی از آتش سوزی از جمله فجایعی است که انسان تا به امروز به دفعات با آن مواجه شده و از آن ضربه خورده است. اطلاع و اعلام این رخداد می تواند تا حد بسیاری از شکل گیری و توسعه آن جلوگیری نماید. امروزه وجود سیستم های اعلام حریق در ساختمان ها و اماکن مسکونی، تجاری، اداری و صنعتی تبدیل به امری ضروری و بعضاً اجباری شده است. این سامانه جهت اطلاع رسانی به ساکنین و مراجعین در این اماکن طراحی و ساخته شده است. دود، حرارت و شعله سه گانه ای است از اثرات حریق که در سیستم اعلام حریق بایستی تشخیص داده شوند.
سیستم های اعلام حریق در نوع های هوشمند خود این قابلیت را به شما می دهند تا به هنگام وقوع حریق از محل دقیق آن اطلاع یافته و تنها خبردهنده های مربوط به آن محل را فعال نمایید. در ساختمان هایی که دارای طبقات متعدد و اتاق های زیاد می باشند اطلاع از اینکه حریق دقیقاً کجا رخ داده است کمک قابل توجهی به نجات دهنده ها و آتش نشان ها خواهد نمود. وقتی حوادث رخ داده را مرور می کنیم می بینیم که در برخی موارد عدم اطلاع از موقعیت دقیق حریق باعث شده تا ناجیان نتوانند عملیات نجات و کنترل حریق را به خوبی انجام دهند.
اجزاء سیستم اعلام حریق
تجهیزات تشخیص دهنده (دتکتورها)
تجهیزات اعلام حریق (فلاشر ها، اندیکاتورها، آژیرها و ...)
پنل کنترل یا پنل مرکزی که مدیریت بین تجهیزات مختلف سیستم اعلام حریق ( دتکتورها، آژیرها، شستی ها، فلاشرها و ...) را انجام می دهد.
در این بین تجهیزات دیگری نیز به جهت کمک به فرایند اعلام حریق در سیستم وجود دارند.
المان های تشخیص دهنده حریق (دتکتورها)
دتکتورها تجهیزات الکترونیکی می باشند که در انواع دتکتور دود، دتکتور حرارت، دتکتور شعله و دتکتور نشت گاز وجود دارند. دتکتورها در تقریبا در تمامی قسمت های مختلف ساختمان ها چون اتاق ها، راهروها، دفاتر، آشپزخانه، موتورخانه و ... به صورت سقفی و یا دیواری نصب می شوند. عمده دتکتورهایی که در این اماکن نصب می شوند از نوع دودی می باشند این در حالیست که از نوع حرارتی، شعله و نشت گاز در محل هایی چون آشپزخانه و موتورخانه استفاده می شوند.
تجهیزات اعلام کننده یا هشداردهنده حریق
به جهت آگاه نمودن ساکنین ساختمان ها از بروز حریق از تجهیزات اعلام کننده و هشداردهنده سمعی و بصری اعلام حریق استفاد می گردد. از این تجهیزات می توان به موارد زیر اشاره نمود:
آژیر ها (Soundr)
چراغ های هشدار دهنده (Flasher)
شستی های اعلام حریق
نکاتی در رابطه با سیم کشی و کابل کشی سیستم اعلام حریق
در اجرای سیستم های اعلام حریق به جهت نقش حیاتی که این سیستم ها دارند بایستی ملاحضات پیاده سازی خاصی را در نظر گرفت. از این رو به جهت نصب و استقرار تجهیزات سیستم اعلام حریق بایستی از استاندارد BS 5839 و همچنین کابل کشی و سیم کشی این سیستم از استاندارد BS 6207 در مراحل اجرا پیروی نمود.
کابل کشی سیستم های اعلام حریق می توان در دو دسته تقسیم بندی نمود دسته اول کابل هایی که نقش آن ها پیش از آشکارشدن حریق است ( کابل های دتکتورها و شستی ها ) و دسته دوم کابل هایی که نقش آنها پس از کشف حریق می باشند (کابل های منبع تغذیه، آژیرها، فلاشرها). در اجرای هر دو دسته از کابل کشی می توانید از کابل های با سطح مقطع 1.5 با عایق پروتودور استفاده نمایید. در نظر داشته باشید که امکان بروز قطعی در کابل های اعلام حریق به جهت حساسیتی که دارند بایستی به حداقل برسد برای این مهم بهتر است حدالامکان کابل کشی به صورت توکار انجام شود. پس از اجرای کابل کشی و نصب المان ها بهتر است پیش از فعال نمودن سیستم جهت اطمینان از اجرای صحیح تست اهم انجام شود.
توجه داشته باشید که در مراحل عملیات کابل کشی نباید از مسیر زون ها، آژیر ها و ... انشعاب گرفت. در سیستم های اعلام حریق عادی کابل کشی به صورت خطی و در سیستم های هوشمند به صورت حلقوی انجام می گیرد.
اطلاعات
بیشتر